Өөрийн блог дээр аль 2008 оны 11-р сарын 17-нд (Ид улайрсан блогчин
байх үедээ) оруулж байсан нэг нийтлэлийг орууллаа. Хэрвээ блогт маань
зочилмоор санагдвал ЭНЭ ЛИНК дээр дараад зочилно биз дээ хө.
...Заяцын 2-р атман
явсан тухай бичлэгийг уншаад бага насаа эрхгүй дурслаа. Бас ч
хөгийн сахилгагүй жаал байж дээ, би.
Балкон дээрээ гарч байгаад л хүний толгой дээрээс ус
шиднэ, шүлсээ хаяад л далд орчихно. Зуны
халуун өдөр дээрээсээ ус асгуулсан хүн бол тоохгүй, харин өвлийн хар хүйтэнд усаар
юүлүлсэн хүмүүс хараалаа барж гүйцнэ. Заримд нь баригдна. Тэгээд л ээждээ
нүдүүлнэ дээ.
За тэр ч гайгүй дээ. Миний хийж байсан террорист
үйлдлүүдээс хамгийн жигшүүртэй нь 5 давхрын чардаак дээрээс муужгай шидэж
байсан явдал. Одоо бодохоор дотор муухайрах ч шиг. Гайхал муужгай газарт заавал дөрвөн хөллөж буугаад болдоггүй.
Тэхээр нь нөгөө муужгайгаа барьж аваад 4 хөлийг нь сайн гэгч нь баглаж хүлээд л
шидчихнэ. Нам!
Би гурван настайдаа анх ТВ-ээр гарсан гэдгийм. Замын
хажууд зогсоод машин руу чулуу шидэж байтал Монгол ТВ-ийн камер хажууд бичлэг
хийж байсан нь таарчихгүй юу.
Шал заваан жаал байсаан. Бөглөө түүнэ. Хуруу болгондоо үү
ургуулчаад л шал тоохгүй давхиж явдаг байлаа шд. Хэ хэ. Тэвэг өшиглөнө. Тэвгийг
бол ч харин угсрана, өсгийдөнө, өлмийдөнө, салтаадна, үхэрдэнэ, нэг дор 500-г
өлхөөн өшиглөчихдөг догь тэвэгчин явлаа. Харин бөөр хааяа өвддөг болсон
шалтгаан нь энэ байж магадгүй.
Хажуугийн 96-р байрныхантай байнга чулуугаар байлддаг байсийм.
Харамсалтай нь дандаа ялагдана. 96-ынхан аймаар том том нохойтой. Биднийг бүр
орцондоо ортол туулгадаг байсийм даа. Дараа нь 9 сарын 1-нд 96-гийн чулуун
дайны баатар, заналт дайсан болох Жавхаа гэдэг бандитай нэг ангид хамт орчихдог
юм. Над руу чинь хялалзаж долилзоод л, би ч мөчөөгөө өгөхгүй кармаандаа гар
зангидаастай. Гэхдээ удалгүй сайхан найзууд болсоон.
Байшингийн гадуурхи ТҮЦ-нүүд дээгүүр харайж эр зоригоо
шалгадаг, шаариган дугуйтай Санкийт хэмээх түрдэг машин хийж уралддаг, хааяа
гол явж загас барьдаг. Загас барих ч гэж дээ. Ганц хоёр жараахай барьсан болоод
л түүнийгээ буцаагаад шидчихдэг байсан. Ещё том загас бариулаарай гэж. Даанч
дахиад л жараахай баригдана.
Би ерээд оны шилжилтийн ороо бусгаа цагийн хүүхэд.
Мөнгөтөй л болвол ТҮЦ рүү напелеон, дугуй еэвэн хоёрт гүйнэ. Нээрээ манай
ангийн Ганзориг гэртээ үнэхээр сайхан гамбир хайрдаг байсныг санаж байна.
Хөвгүүд хичээлээ тараад л тэднийд очино. Хүн бүхэн ээлжилж гурил зуурч
элдээд л, гамбир хайраад л, утаа май тавьж, ханиалгаж, хахаж цацаад л янзын гоё.
Би л лав ангийн атаман байгаагүй. Гэхдээ ангийн даргаар 2
жил сонгогдож үзсэн. Даанч удирдан зохион байгуулах авъяас муутайгаа хар
багадаа л ойлгосон. Хэ хэ. Гонконгийн сувгаар нохой зодоон үзэж, Бэйкстрийт
боис сонсож, Sega-нд хонож
бага нас маань өнгөрсөн дөө. Дурсах юм зөндөө их. Хэрвээ эргээд бага насандаа
очиж болдогсон бол, хэзээ ч тэр хөөрхий муужгайнуудыг чардаакнаас шидэж, дүн
өвлийн хүйтэнд хүний толгой дээрээс ус цацахгүй л байсан юм. Тэгээд ер нь, би
багадаа тэрийг ч тэгчихдэг байж, энийг ч ингэчихгүй яав даа гэж харамсах зүйл олон
гардаг шүү. |